Drivers start your engines

Vandaag hebben we maar één ding op ons programma. NASCAR Championship Weekend, Ford Eco Boost 400 Finale in Homestead. Florida City ligt niet ver van Homestead af en we zullen dan ook binnen een half uurtje bij Homestead kunnen zijn.

Voordat we naar Homestead rijden, halen we eerst een fatsoenlijke beker koffie bij Starbucks. Daarna ontbijten we bij het hotel. Eenvoudig, maar ruim voldoende ontbijt wat bij de prijs inbegrepen zit. Daarna pakken we onze spullen bijeen en gaan we op pad. We slapen vannacht niet in dit hotel, dus alles gaat weer mee. Na een korte rit zijn we vlakbij de Miami Speedway, maar door niet goed de bordjes gevolgd te hebben, rijden we een extra ronde en zijn we er iets later.

Als we de auto geparkeerd hebben lopen we tussen een hoop (vooral veel grote) auto’s door. Hier en daar staan BBQ’s opgesteld. Sommigen hebben hun hele buitenkeuken meegenomen en staan hier een heel weekend. Een hele belevenis. Yes. Alles kan en alles mag groter. We halen onze passen op bij de Will Call Window en proberen nog wat dollars uit de portable ATM te halen. Als we alles compleet hebben, lopen we nog een stukje over een soort van boulevard van merchandise. Elke coureur heeft hier wel een stand waar ze spullen verkopen. Je kunt het bijna niet zo gek verzinnen of het is er wel te koop (of het is al uitverkocht).
Daarna vervolgen we onze weg en gaan het terrein op. Aangezien we niet zo heel lang meer hebben om de pitstraat te bezoeken, gaan we dat als eerste doen. We lopen onder het circuit door en komen zo bij de pitstraat uit. Hier staan alle pithokjes, waar de karretjes met gereedschap en wielen klaarstaan. Even verderop staan alle race-auto’s naast mekaar opgesteld. Het is er lekker druk. We lopen rustig langs alle auto’s en komen dan uit op de racebaan zelf. Xandrine zet nog even haar handtekening op de muur en we kijken nog wat rond, voordat we weer teruglopen om onze plekken op de tribune op te gaan zoeken.

Onderweg naar onze tribuneplekken, stoppen we nog bij de Coca Cola Fan Zone om wat te eten en te drinken. Bij de ingang krijgen we allen een roze kaartje met een nummer erop. Hiermee doen we mee aan een verloting. Wat dat in houdt weten we nog niet, maar komen we uiteindelijk vanzelf achter, als blijkt dat we met een van onze nummers een groot bord hebben gewonnen van een coureur. Uiteraard met Coca Cola reclame. Aangezien het wat onhandig is om zo’n bord mee te nemen naar Nederland hebben we het kunnen ruilen voor een Coca Cola Spandoek met daarop een aantal coureurs. Buikjes zijn weer gevuld en we gaan door naar de tribune.

Als we op onze plekken zitten gaat het ook bijna beginnen. Eerst worden er veteranen herdacht, wordt het nationale volkslied gezongen en komen er vliegtuigen overvliegen en rijdt men met een gigantische vlag over de baan, voordat de wedstrijd daadwerkelijk van start kan gaan. Het is erg leuk om mee te maken en we hebben ook zeker genoten. Het weer was prachtig en hebben het erg getroffen. Echter vinden we dat we na zo’n 120-130 rondjes het wel gezien hebben. We lopen langzaam aan weer richting uitgang, waar Xandrine nog een aantal keren op de foto gaat met een Police Motor en Police Car.

We lopen weer tussen de grote auto’s en BBQ’s en Outdoor Kitchens heen terug naar de auto en rijden vervolgens binnen een uurtje naar ons volgende hotel op Key Largo, het Key Largo Resort. Een prachtig resort direct aan het water. Daar zie ik op de TV, dat Jimmy Johnson kampioen geworden is, en dat we een explosie van een auto gemist hebben. We gaan nog wat eten in het restaurant, wat niet zo geweldig was, en gaan rusten. Morgen een trip naar Key West.

Drivers start your engines